解帶:解開衣帶,指脫衣。因事過度操勞,以致不能脫衣安睡。也形容看護病人十分辛勞(多指對長輩)。
穿衣服來不及把腰帶繫上
形容局勢危急,象差點兒就要斷掉的帶子一樣。
猶不絕如縷。多形容局面危急或聲音、氣息等低沉微弱、時斷時續。
同“不絕如線”。《史記·袁盎晁錯列傳》:“方 呂后 時,諸 呂 用事,擅相王。 劉氏 不絶如帶。” 卷盦 《<蔽廬叢志>序》:“比來塵網荊榛,偏絃奏響,國學陵遲,不絶如帶。”
即清音。發音時聲帶不振動的音。
亦作“ 不戴頭巾男子漢 ”。有男子氣概的婦女。
織有花紋的帶子。南方少數民族婦女慣用以束髮。
形容非常忙碌和辛勞
小小葫蘆,生來不大身材矮。子兒在內。無口如何怪。藏得乾坤,此理誰人會。腰間帶。臣今偏愛。勝掛金魚袋。
男兒何不帶吳鉤,收取關山五十州。請君暫上凌煙閣,若個書生萬戶侯?
...。男兒何不帶吳鉤,收取關山五十州。請君暫上凌煙閣,若個書生萬戶侯。尋章摘句老雕蟲,曉月當簾掛玉弓。不見年年遼海上,文章何處哭秋風。長卿牢落悲空舍,曼倩詼諧取自容。見買若耶溪水劍,明朝歸去事猿公。春水初生乳燕飛,黃蜂小尾撲花歸。
...。見焰寧勞火,聞香不帶煙。自高輕月桂,非偶賤池蓮。影接雕盤動,叢遭惡草偏。招歡憂事阻,就臥覺情牽。四面宜綈錦,當頭稱管弦。泊來鶯定憶,粉擾蝶何顛。蘇息承朝露,滋榮仰霽天。壓欄多盡好,敵國貴宜然。未落須迷醉,因茲任病纏。人誰知極物,空負感麟
...。霜點鬢。潘令老,年年不帶看花分。才情減盡。悵玉局飛仙,石湖絕筆,孤負這風韻。傾城色,懊惱佳人薄命。牆頭岑寂誰問。東風日暮無聊賴,吹得胭脂成粉。君細認。花共酒,古來二事天尤吝。年光去迅。漫綠葉成陰,青苔滿地,做得異時恨。
...,宮儀院體,歌談不帶煙花。從前萬事堪夸。愛拈箋弄管,錦字_斜。新來與人臑著,不許胡巴。嚎懣謾惹,料福緣、淺似他些。誰為我,傳詩遞曲,殷勤題上窗紗。
...,外,雁兒卻怎生不帶將一個家字兒來。【惜芳春】綠柳長亭晚,珠簾卷暮寒。悶對東風掩淚眼,桃花謝,杏花殘。人未還,盼雕鞍和月憑欄桿。
...,煙淡苹洲。誰喚金輪出海,不帶一雲浮。才上青林頂,俄轉朱樓。人老歡情已減,料素娥信我,不為閒愁。念幾番清夢,常是故鄉留。倩風前、數聲橫管,叫玉鸞、騎向碧空游。誰能顧,黍炊榮利,蟻戰仇讎。
...,仍兼勝賞催。日長農有暇,悔不帶經來。
...。為春一醉。醉來卻不帶花歸,誚不解、看花意。試問此花明媚。將花誰比。只應花好似年年,花不似、人憔悴。
不帶酒番番佯推醉,擎著個笑臉兒將人。我知就裡,不放了牢成可憎賊。休恁廝禁持,直等我繡了鞋兒呵睡。二八嬌娥天生秀,鴉鬢堆雲厚。金蓮藏玉鉤,楊柳腰肢忒溫柔。那的是最風流,嬌滴滴地兩點秋波溜。楊柳枝頭黃昏月,一半兒梨花謝。長嘆嗟,恰似情人兩離別。密雲遮,須有個團圓夜。不得溫存心兒強,冷落了銷金帳。直恁的針線忙,獨宿鴛幃甚情況。疾睡來么娘,百忙裡鉸甚么鞋兒樣?得得他來三更至,有甚忙公事?醺醺來到時,且向燈前看詩詞。疾快睡來么兒,百忙裡檢甚閒文字!
...,空然兩無塵。披衣腰不帶,散發頭不巾。袒跣北窗下,葛天之遺民。一日亦自足,況得以終身。不知天壤內,目我為何人。
...。入門來不帶酒廝禁持,覷不得娘香胡相。恁娘又不是女娘,繡房中不是茶坊,甘不過這不良。喚梅香,快扶入那銷金帳。
...,五行不帶功名分。臥芙蓉頂上雲,濯清泉兩足游塵。生不願黃金印,死不離老瓦盆,俯仰乾坤。喚回春夢一雙蝶,忙煞黃塵兩隻靴,三十年幾度花開謝。熬煎成頭上雪,海漫漫誰是龍蛇?魯子敬能施惠,周公謹會打暫,千古豪傑。歌者睥睨潦倒故賦此咎焉
...。不帶人間風露。
...。不帶汝陽天人福,便不教、百又餘年剩。歌此曲,休辭飲。
...。霞綺空留段,雲峰不帶根。念君千里舸,江草漏燈痕。
...,深思杖可投。只懷涇合慮,不帶隴分愁。自有朝宗樂,曾無潰穴憂。不勞誇大漢,清渭貫神州。