從來江左夷吾,大名迥諸出公右。金堂玉室,瑤林瓊樹,龍麟蟠走。志在神皋,氣雄雲夢,十吞八九。問三槐盛事,當年初度,人應羨、青氈舊。說與文章太守。慶千秋、好為親壽。冰桃雪藕,霞裾月佩,鶯鸞歌奏。雨熟西疇,星躔南極,寶香凝晝。趁新涼,便約乘雲繞日,飲天漿酒。
雪殘風信,悠揚春訊息。天涯倚樓新恨,楊柳幾絲碧。還是南雲雁少,錦字無端的。寶釵瑤席。彩弦聲里,拚作尊前未歸客。遙想疏梅此際,月底香英白。別後誰繞前溪,手揀繁枝摘。莫道傷高恨遠,付與臨風笛。盡堪愁寂。花時往事,更有多情個人憶。
...,水鄉尚寄旅。別後訪、六橋無信,事往花委,瘞玉埋香,幾番風雨。長波妒盼,遙山羞黛,漁燈分影春江宿。記當時、短楫桃根渡,青樓仿佛,臨分敗壁題詩,淚墨慘澹塵土。危亭望極,草色天涯,嘆鬢侵半薴。暗點檢、離痕歡唾,尚染鮫綃,嚲鳳迷歸,破鸞慵舞。殷
...。東君曉夜促歸期,三十六番花遞信。
...,為一平原君耳。使禍不在趙,而在他國,則雖撤魏之障,撤六國之障,信陵亦必不救。使趙無平原,而平原亦非信陵之姻戚,雖趙亡,信陵亦必不救。則是趙王與社稷之輕重,不能當一平原公子,而魏之兵甲所恃以固其社稷者,只以供信陵君一姻戚之用。幸而戰勝,可也
常疑六合外,未信漆園書。及此聞溪漏,方欣驗尾閭。大哉天地氣,呼吸有盈虛。美石勞相贈,瓊瑰自不如。
...。卻使六番諸子弟,馬前不信是書生。
三十六宮秋夜深,昭陽歌斷信沈沈。唯應獨伴陳皇后,照見長門望幸心。
四海英雄漢,六合天地間,舊識荊州不信韓。乾,破冠朝暮彈。空長嘆,牧童牛背山。醉鞭平康巷,少年長樂坊,樂府金釵十二行。狂,老來空斷腸。花溪上,夢中黃四娘。座上三台印,帳前十萬軍,半紙功名百戰身。君,便合拂袖塵。學韓信,不如林下人。
...,飛來就我題紅。冬門前六出狂飛,樽前萬事休提,為問東君信息。急教人探,小梅江上先知。
...,而眾心疑惑。豈如今定經制,令君君臣臣,上下有差,父子六親各得其宜,奸人亡所幾幸,而群臣眾信,是不疑惑!此業一定,世世常安,而後有所持循矣。若夫經制不定,是猶度江河亡維楫,中流而遇風波,舩必覆矣。可為長太息者此也。夏為天子,十有餘世,而殷
...?不然,太宗施德於天下,於茲六年矣,不能使小人不為極惡大罪,而一日之恩,能使視死如歸,而存信義。此又不通之論也!然則何為而可?曰:縱而來歸,殺之無赦。而又縱之,而又來,則可知為恩德之致爾。然此必無之事也。若夫縱而來歸而赦之,可