唯物辯證法的思想方法。要求用一分為二的觀點去全面地、本質地分析、研究事物。既要看到事物的正面,又要看到事物的反面;既要看到事物的本質、主流方面,又要看到事物的非本質、非主流方面。
見“ 五輪八光左右兩點瞳人 ”。
舊小說中對眼睛的美稱。
...。一翦艷波橫,兩點愁山重。收拾眉尖眼尾情,作個鴛鴦夢。
...。有時三點兩點雨,到處十枝五枝花。萬井樓台疑繡畫,九原珠翠似煙霞。年年今日誰相問,獨臥長安泣歲華。風煙放蕩花披猖,鞦韆女兒飛短牆。繡袍馳馬拾遺翠,錦袖鬥雞喧廣場。天地氣和融霽色,池台日暖燒春光。自憐塵土無他事,空脫荷衣泥醉鄉。
低花樹映小妝樓,春入眉心兩點愁。斜倚欄乾背鸚鵡,思量何事不回頭。
...。百千年蘚著枯樹,三兩點春供老枝。絕壁笛聲那得到,只愁斜日凍蜂知。
...。算夔巫萬里,金焦兩點,誰說與,蒼茫意?卻憶蛟台往事,耀弓刀,舳艫天際。而今剩了,低迷魚艇,模粘雁字。我輩登臨,殘山送暝,遠江延醉。折梅花去也,城西炬火,照瓊瑤碎。
...。不知何事鞦韆下,蹙破愁眉兩點青。梨花如雪已相迷,更被驚烏半夜啼。簾卷玉樓人寂寂,一鉤新月未沈西。
一斑兩點從初起。這手腳、漸不靈利。背人只待暗搔爬,腥臭氣、薰天炙地。下梢管取好膿水。要潔淨、怎生堪洗。自身作壞匹如閒,更和傍人帶累。
...,難訴歡期。但兩點愁蛾,才開重斂,幾行清淚,欲制還垂。爭表為郎憔悴,相見方知。
...。一聲水調,兩點春愁,先占眉山。
新綠池塘,一兩點、荷花微雨。人正靜,桐陰竹影,半侵庭戶。欹枕未圓蝴蝶夢,隔窗時聽幽禽語。卷沙幃、隨意理琴絲,黃金縷。鮫綃扇,輕輕舉。龍涎餅,微微炷。向水晶宮裡,坐消襻暑。剝啄誰敲棋子響,鶯兒林里驚飛去。最好是、活水淪新茶,醒春醑。
...,回身就郎抱。兩點靈犀心顛倒。念樂事稀逢,歸期須早。五雲聞道。星橋畔、油壁車迎蘇小。引領西陵自遠,摧手東山偕老。殷勤制、雙鳳新聲,定情永為好。
...。銀燭夜生寒。兩點眉尖新恨,別來誰畫遙山。南樓皓月,一般瘦影,兩處憑闌。莫似桃花溪畔,亂隨流水人間。
...。閒憶錢塘江上,兩點青山欲白,血石起鞭霆。此事復安在,相對說平生。
...。一線蘇堤,兩點高峰,四面湖山。玉箏彈,彩袖彎,紅牙輕按,直吃的酒闌人散。【春日閨怨】傷春病體,殘春天氣。縈損柔腸,蹙損雙蛾,瘦損香肌。喚小梅,你快疾,重門深閉,怕鶯花笑人憔悴。【西湖泛舟】驕驄錦韉,輕羅彩扇。簾卷東風,花綻香雲,柳吐晴
...,鼓角亂雲中。金地浮山星兩點,鐵城橫鎖瓮三重。開國舊夸雄。春過後,佳氣盪晴空。淥水畫橋沽酒市,清江晚渡落花風。千古夕陽紅。
...,嬌困未忺起。厭厭兩點眉峰,一痕酒暈,正人在、溫柔鄉里。甚情味。羞對釵燕箏鴻,胭脂暗彈淚。欲寫吳箋,無處問雙鯉。倩他輕薄楊花,與愁結伴,直吹到、那人根底。
...,兩點愁峰眉聚。【麼】倚西風目斷行雲,懶唱大江東去。借中郎爨尾冰弦,記老杜曾游此處。【別高沙諸友用鸚鵡曲韻】相從一月秦郵住,笑我是不耕種村父。話醒吟酒不成歡,燈下怯雲羞雨。【麼】想梅花夢到孤山,又逐雪鴻南去。寨兒中燕侶鶯儔,遠
...。那的是最風流,嬌滴滴地兩點秋波溜。楊柳枝頭黃昏月,一半兒梨花謝。長嘆嗟,恰似情人兩離別。密雲遮,須有個團圓夜。不得溫存心兒強,冷落了銷金帳。直恁的針線忙,獨宿鴛幃甚情況。疾睡來么娘,百忙裡鉸甚么鞋兒樣?得得他來三更至,有甚忙
兩點春山入翠眉。一緺楊柳作腰肢。語音嬌軟帶兒痴。猶省當來求識面,隔簾清唱倒瓊彝。真成相見說當時。
...。見游蜂粉蝶都來繞,兩點春山蛾眉掃。舞裙低楊仰纖腰,髻雲堆金鳳斜挑。把琵琶細撥,檀板輕敲。【脫布衫帶赤小梁州北】琵琶撥擅板輕敲,錦箏搗指法偏高。撫冰弦分輕清重濁,和新詞美音奇巧。你看他體態輕盈舞細腰,端的是丰韻嬌嬈;遏雲聲美透
一分殘酒霞,兩點愁蛾暈。羅幕夜猶寒,玉枕春先困。心情翦彩慵,時節燒燈近。見少別離多,還有人堪恨。
...。卻似長江萬里,忽有孤山兩點,點破水晶盆。為借鞭霆力,驅去附崑崙。望淮陰,兵冶處,儼然存。看來天意,止欠士雅與劉琨。三拊當時頑石,喚醒隆中一老,細與酌芳尊。孟夏正須雨,一洗北塵昏。