飲用少量的酒
謂招飲可以解紛。
《世說新語·文學》“ 鄭玄 在 馬融 門下” 劉孝標 注引《鄭玄別傳》:“ 袁紹 辟 玄 ,及去,餞之城東。欲 玄 必醉,會者三百餘人,皆離席奉觴,自旦及莫,度 玄 飲三百餘桮,而溫克之容,終日無怠。”後謂痛飲為一飲三百杯。
身屬中軍少得歸,木蘭花盡失春期。偷隨柳絮到城外,行過水西聞子規。
...,最難將息。三杯兩盞淡酒,怎敵他、晚來風急!雁過也,正傷心,卻是舊時相識。滿地黃花堆積,憔悴損,如今有誰堪摘?守著窗兒,獨自怎生得黑!梧桐更兼細雨,到黃昏、點點滴滴。這次第,怎一個愁字了得!
...,持觴勸侯嬴。三杯吐然諾,五嶽倒為輕。眼花耳熱後,意氣素霓生。救趙揮金槌,邯鄲先震驚。千秋二壯士,烜赫大梁城。縱死俠骨香,不慚世上英。誰能書閣下,白首太玄經。
...,何必求神仙。三杯通大道,一鬥合自然。但得酒中趣,勿為醒者傳。三月鹹陽城,千花晝如錦。誰能春獨愁,對此徑須飲。窮通與修短,造化夙所稟。一樽齊死生,萬事固難審。醉後失天地,兀然就孤枕。不知有吾身,此樂最為甚。窮愁千萬端,美酒三百杯。愁多酒雖
...。張旭三杯草聖傳,脫帽露頂王公前,揮毫落紙如雲煙。焦遂五斗方卓然,高談雄辨驚四筵。
...。萬事原來有命。幸遇三杯酒好,況逢一朵花新。片時歡笑且相親。明日陰晴未定。
...,手接太行猱。酒後競風采,三杯弄寶刀。殺人如剪草,劇孟同游遨。發憤去函谷,從軍向臨洮。叱吒經百戰,匈奴盡奔逃。歸來使酒氣,未肯拜蕭曹。羞入原憲室,荒淫隱蓬蒿。
...。江城白酒三杯釅,野老蒼顏一笑溫。已約年年為此會,故人不用賦招魂。
...,壯心惜暮年。三杯拂劍舞秋月,忽然高詠涕泗漣。鳳凰初下紫泥詔,謁帝稱觴登御筵。揄揚九重萬乘主,謔浪赤墀青瑣賢。朝天數換飛龍馬,敕賜珊瑚白玉鞭。世人不識東方朔,大隱金門是謫仙。西施宜笑復宜顰,醜女效之徒累身。君王雖愛蛾眉好,無奈宮中妒殺人。
...。三杯漸覺紛華遠,一斗都澆塊磊平。醒復醉,醉還醒。靈均憔悴可憐生。《離騷》讀殺渾無味,好個詩家阮步兵!
...。三杯草聖傳張旭,更焦遂、五斗驚筵。一笑相逢,銜杯樂聖,同是飲中仙。王逸少蘭亭記:永和九年,歲在癸丑,暮春之初,會於會稽山陰之蘭亭,修禊事也。群賢畢至,少長鹹集。此地有崇山峻岭,茂林修竹,又有清流激湍,映帶左右,引以為流觴曲水
...,我家賢侍郎。三杯容小阮,醉後發清狂。船上齊橈樂,湖心泛月歸。白鷗閒不去,爭拂酒筵飛。剗卻君山好,平鋪湘水流。巴陵無限酒,醉殺洞庭秋。
...。六代興亡國,三杯為爾歌。苑方秦地少,山似洛陽多。古殿吳花草,深宮晉綺羅。並隨人事滅,東逝與滄波。
...,隨分家常飯。若肯小留連,更薄酒,三杯兩盞,吟詩度曲,風月任招呼。身外事,不關心,自有天公管。
...。金鰲頭滿咽三杯,吸盡江山濃綠。蛟龍慮恐下燃犀,風起浪翻如屋。任夕陽歸棹縱橫,待償我平生不足。曲山亦作
...。到心頭,三杯滌盡胸中垢和顏潤色,延年益壽,一醉解千愁。