性同相見易,紫府共閒行。陰徑紅桃落,秋壇白石生。蘚文連竹色,鶴語應松聲。風定藥香細,樹聲泉氣清。垂檐靈草影,繞壁古山名。圍外坊無禁,歸時踏月明。
...,飲啄行相隨。翔風一何厲,中道傷其雌。顧影明月下,哀鳴聲正悲。已無矰繳患,豈乏稻粱資。嗈嗈慕儔匹,遠集清江湄。中有孤文鵷,翩翩好容儀。共欣相知遇,畢志同棲遲。野田鴟鴞鳥,相妒復相疑。鴻志不汝較,奮翼起高飛。焉隨腐鼠欲,負此雲霄期。
...,抶而仆之。是時以大中丞撫吳者為魏之私人毛一鷺,公之逮所由使也;吳之民方痛心焉,於是乘其厲聲以呵,則噪而相逐。中丞匿於溷藩以免。既而以吳民之亂請於朝,按誅五人,曰顏佩韋、楊念如、馬傑、沈揚、周文元,即今之傫然在墓者也。然五人之當刑也,意