憶昔午橋橋上飲,坐中多是豪英。長溝流月去無聲。杏花疏影里,吹笛到天明。二十餘年如一夢,此身雖在堪驚。閒登小閣看新晴。古今多少事,漁唱起三更。
小閣藏春,閒窗鎖晝,畫堂無限深幽。篆香燒盡,日影下簾鉤。手種江梅更好,又何必、臨水登樓。無人到,寂寥渾似,何遜在揚州。從來,知韻勝,難堪雨藉,不耐風柔。更誰家橫笛,吹動濃愁。莫恨香消雪減,須信道、掃跡情留。難言處,良宵淡月,疏影尚風流。
小閣重簾有燕過。晚花紅片落庭莎。曲闌乾影入涼波。一霎好風生翠幕,幾回疏雨滴圓荷。酒醒人散得愁多。
藩車容裔。挺挺風流追兩地。粲斗分星。詩句當年汗簡青。疏簾披繡。共看橫雲晴出岫。新月如鉤。來照瓊彝醉小樓。
小閣寬如掌。占螺浦、山川夷曠。千奇萬狀。見雲煙收放。更永夜、風生明月上。用取真成無盡藏。誰共賞。徙倚撫、危欄吟望。
衛霍元勛後,韋平外族賢。吹笙只合在緱山。閒駕彩鸞歸去、趁新年。烘暖燒香閣,輕寒浴佛天。他時一醉畫堂前。莫忘故人憔悴、老江邊。
築室崢嶸占寶峰。退朝燕坐萬緣空。出塵高志抗冥鴻。何日嘉招陪一笑,看君豪飲釂千鍾。試憑鄙句作先容。
宇下無留事,經營意獨新。文房已得地,相閣是推輪。席上招賢急,山陰對雪頻。虛明先旦暮,啟閉異冬春。談笑兵家法,逢迎幕府賓。還將負暄處,時借在陰人。
堆枕香鬟側。驟夜聲、偏稱畫屏秋色。風碎串珠,潤侵歌板,愁壓眉窄。動羅箑清商,寸心低訴敘怨抑。映夢窗,零亂碧。待漲綠春深,落花香泛,料有斷紅流處,暗題相憶。歡酌。檐花細滴。送故人、粉黛重飾。漏侵瓊瑟。丁東敲斷,弄晴月白。怕一曲、霓裳未終,催去驂鳳翼。嘆謝客、猶未識。漫瘦卻東陽,燈前無夢到得。路隔重雲雁北。
閣前竹蕭蕭,閣下水潺潺。拂簟捲簾坐,清風生其間。靜聞新蟬鳴,遠見飛鳥還。但有巾掛壁,而無客叩關。二疏返故里,四老歸舊山。吾亦適所願,求閒而得閒。
卮酒向人時,和氣先傾倒。最要然然可可,萬事稱好。滑稽坐上,更對鴟夷笑。寒與熱,總隨人,甘國老。少年使酒,出口人嫌拗。此個和合道理,近日方曉。學人言語,未曾十分巧。看他門,得人憐,秦吉了。
倚凌空飛觀,展營丘臥軸恍移時。漸微雲點綴,參橫斗轉,野闊天垂。草樹縈迴島嶼,杳靄數峰低。共此一尊月,顧影為誰。俯仰乾坤今古,正嫩涼生處,濃露初霏。據胡床殘夜,唯我與公知。念老去、風流未減,見向來、人物幾興衰。身長健,何妨遊戲,莫問棲遲。
樓外江山展翠屏。沈沈虹影畔,彩舟橫。一尊別酒為君傾。留不住,風色太無情。斜日半山明。畫欄重倚處,獨銷凝。片帆回首在青冥。人不見,千里暮雲平。
...,小閣畫簾高卷。黃昏獨倚朱闌。西南新月眉彎。砌下落花風起,羅衣特地春寒。
...。公退齋戒坐小閣,濡染大筆何淋漓。點竄《堯典》《舜典》字,塗改《清廟》《生民》詩。文成破體書在紙,清晨再拜鋪丹墀。表曰臣愈昧死上,詠神聖功書之碑。碑高三丈字如斗,負以靈鰲蟠以螭。句奇語重喻者少,讒之天子言其私。長繩百尺拽碑倒,
...。念沈沈、小閣幽窗,有時夢去。
秋光向晚,小閣初開宴。林葉殷紅猶未遍。雨後青苔滿院。蕭娘勸我金卮。殷勤更唱新詞。暮去朝來即老,人生不飲何為。
鈴絛無響閉珠宮,小閣涼添玉蕊風。枕簟滿床明月到,自疑身在五雲中。
...。手捻迎人笑。雲鬢一枝斜,小閣幽窗,是處都香了。
小閣倚晴空,數聲鍾定。斗柄寒垂暮天淨。向來殘酒,盡被曉風吹醒。眼前還認得,當時景。舊恨與新愁,不堪重省。自嘆多情更多病。綺窗猶在,敲遍闌乾誰應。斷腸明月下,梅搖影。
枕山平遠。記當年小閣,牙床曾展。圍幅高深春晝永,寂寂重簾不捲。棹艤西湖,人歸南陌,酒暈紅生臉。困來無那,玉肌小倚嬌軟。堪恨身在天涯,曲屏環枕,此意何由見。想像高唐無夢到,獨擁閒衾展轉。物是人非,山長水闊,觸處思量遍。愁遮不斷,夜闌依舊斜掩。
清晨早起,小閣遙山翠。頮面整冠巾,問寢罷、安排菽水。隨家豐儉,不羨五侯鯖,軟煮肉,熟炊粳,適意為甘旨。中庭散步,一盞雲濤細。迤邐竹洲中,坐息與、行歌隨意。逡巡酒熟,呼喚社中人,花下石,水邊亭,醉便頹然睡。