水國煙鄉足芰荷,就中芳瑞此難過。風情為與吳王近,紅萼常教一倍多。
...。獨坐南台時共美,閒行古剎情何已。花間一曲奏陽春,應為芬芳比君子。
...,旌軒溢洛陽。雲台先著美,今日更貽芳。
楚王宴客章華台,章華美人善歌舞。玉顏艷艷空相向,滿堂目成不得語。紅燭滅,芳酒闌,羅衣半醉春夜寒,絕纓解帶一為歡。君王赦過不之罪,暗中珠翠鳴珊珊。寧愛賢,不愛色,青娥買死誰能識,果卻一軍全社稷。
...。前路應留白玉台,行人輒美黃金絡。使君下馬愛瀛洲,簡貴將求物外游。聽訟不聞烏布帳,迎賓暫著紫綈裘。公庭日夕羅山翠,功遂心閒無一事。移書或問島邊人,立仗時呼鈴下吏。事業初傳小夏侯,中年劍笏在西州。浮雲飛鳥兩相忘,他日依依城上樓。
故人南台秀,夙擅中朝美。擁傳從北來,飛霜日千里。貧居幸相訪,顧我柴門裡。卻訝繡衣人,仍交布衣士。王程遽爾迫,別戀從此始。濁酒未暇斟,清文頗垂示。回瞻驄馬速,但見行塵起。日暮汀洲寒,春風渡流水。草色官道邊,桃花御溝里。天涯一鳥夕,惆悵知何已。
...,緬懷共予理。不有台閣英,孰振循良美。分符侯甸內,拜手明庭里。誓節期飲冰,調人方導水。嘉聲馳九牧,惠化光千祀。時雨侔昔賢,芳猷貫前史。佇爾頌中和,吾將令卿士。
...。’今主君之尊,儀狄之酒也;主君之味,易牙調也;左白台而右閭須,南威之美也;前夾林而後蘭台,強台之樂也。有一於此,足以亡國。今主君兼此四者,可無戒與!”梁王稱善相屬。
...,步履如平地。紫府丹台仙籍里,皆知獨擅無雙美。將相兼榮誰敢比。彩鳳徊翔,重浴荀池水。位極人臣功濟世,芬芳天下歌桃李。
...,俊采星馳。台隍枕夷夏之交,賓主盡東南之美。都督閻公之雅望,棨戟遙臨;宇文新州之懿範,襜帷暫駐。十旬休假,勝友如雲;千里逢迎,高朋滿座。騰蛟起鳳,孟學士之詞宗;紫電青霜,王將軍之武庫。家君作宰,路出名區;童子何知,躬逢勝餞。時維九月,序
台絕頂,望明月山二十里許,有懷美人,歸作此詞。山附縣郭,仲文居其下,公才居亦近之。賈浪仙詩云:“長江飛鳥外,主簿跨驢歸。”又云:“長江頻雨後,明月眾星中。”予故取其語長江飛鳥外,明月眾星中。今來古往如此,人事幾秋風。又對團團紅樹,獨跨蹇驢歸去,山水淡丰容。遠色動愁思,不見兩詩翁。酒如澠,談如綺,氣如虹。當時痛飲狂醉,只許賞心同。響絕光沈休問,俯仰之間陳跡,我亦老飄蓬。望久碧雲晚,一雁度寒空。
...。恨雲台突兀,無君子者,雪堂寥落,有美人兮。疏雨梧桐,微雲河漢,鐘鼎山林無限悲。陽山縣,是昌黎誤汝,汝誤昌黎。