輕視,瞧不起
1.花草盛多貌。2.錯雜貌。 3.香氣盛。 4.形容花的美艷。 5.上下不定貌。 6.花落貌。
1.花草香美的樣子 2.芳香的花草
謙辭,菲薄的禮物
謙詞。菲薄的禮物。
謙稱以薄酒待客
謂低劣。 常用作謙詞。
菲和葑,兩種食用的植物。因其根部有時味苦,常被人丟棄。語本《詩·邶風·谷風》:“采葑采菲,無以下體。” 鄭玄 箋:“此二菜者,蔓菁與葍之類也。皆上下可食,然而其根有美時有惡時,采之者不可以根惡時並棄其葉。” 唐 白居易 《得乙與丁俱應拔萃》:“若棄以菲葑,失則自求諸己;儻中其正鵠,得亦不愧於人。” 梁啓超 《本館第一百冊祝辭並論報館之責任及本館之經歷》:“菲葑不棄,敝帚自珍。”
麻鞋。菲,通“ 屝 ”。《魏書·裴叔業傳》:“ 植 ( 裴植 )在 瀛州 也,其母年踰七十,以身為婢,自施三寶,布衣麻菲,手執箕箒,於沙門寺灑掃。”
猶拙作。 對自己詩文的謙稱。
粗陋的鞋子。
粗劣的飲食。晉 陸機 《辨亡論》下:“卑宮菲食,豐功臣之賞。” 明 宋濂 《故集賢大學士吳公行狀》:“惡衣菲食,或不能繼,凡歷二十有六年。”《天雨花》第二九回:“又兼小姐出豪門,料想菲食難款待。”
指果菜類粗食。 《南史·孔休源傳》:“﹝ 中大通 ﹞四年,卒,遺令薄葬,節朔薦蔬非而已。”《南史·姚察傳》:“ 文帝 知 察 蔬菲,別日獨召入內殿,賜果菜,指謂朝臣曰:聞 姚察 學行當今無比,我平 陳 唯得此一人。”
才德微薄。
見“ 惡衣菲食 ”。
見“ 菲才 ”。
草木茂密貌。
菲薄卑微。
見“ 蘆扉 ”。
亦作“ 繩屝 ”。古代喪服所著的草鞋。