借喻一人得勢,全家沾光。同“一子出家,九祖升天”。
南浦舟中兩玉人。誰知重見楚江濱。憑教後苑紅牙版,引上西川綠錦茵。才淺笑,卻輕顰。淡黃楊柳又催春。情知言語難傳恨,不似琵琶道得真。
恰則重陽信宿前。菊潭先壽濮陽仙。暫陪明月清風夜,共醉孤雲落照邊。群玉府,紫微天。看看東璧二星連。月中斫桂吳夫子,定是長生不記年。
尊浮九醞,禮備三周。陳誠菲奠,契福神猷。
家住東吳近帝鄉。平生豪舉少年場。十千沽酒青樓上,百萬呼盧錦瑟傍。身易老,恨難忘。尊前贏得是淒涼。君歸為報京華舊,一事無成兩鬢霜。
看盡巴山看蜀山。子規江上過春殘。慣眠古驛常安枕,熟聽陽關不慘顏。慵服氣,懶燒丹。不妨青鬢戲人間。秘傳一字神仙訣,說與君知只是頑。
秋來兩日,因個甚、鳥鵲侵晨傳喜。卻是常娥親姊妹,降作人間佳麗。黛柳長青,官梅穩親,鏡里春明媚。花顏難老,壽杯頻勸浮蟻。聞道瀟酒才郎,天庭試罷,名掛登科記。昨夜涼風新過雁,還有音書來寄。千萬樓台,三千粉黛,今在誰家醉。歸來歡笑,一床真箇雙美。
少年曾醉酒旗下,同輩黃衣頷亦黃。蹴踏青雲尋入仕,蕭條白髮且飛觴。令征古事歡生雅,客喚閒人興任狂。猶勝獨居荒草院,蟬聲聽盡到寒螿。
左轄頻虛位,今年得舊儒。相門韋氏在,經術漢臣須。時議歸前烈,天倫恨莫俱。鴒原荒宿草,鳳沼接亨衢。有客雖安命,衰容豈壯夫。家人憂几杖,甲子混泥途。不謂矜餘力,還來謁大巫。歲寒仍顧遇,日暮且踟躕。老驥思千里,飢鷹待一呼。君能微感激,亦足慰榛蕪。
...,三分人事七分天。詩解窮人我未空,想因詩尚不曾工。熊魚自笑貪心甚,既要工詩又怕窮。
...,先皇記姓名。七年天下立,萬裏海西行。苦節終難辨,勞生竟自輕。今朝流落處,嘯水繞孤城。
...,有所止。成王定鼎於郟鄏,卜世三十,卜年七百,天所命也。周德雖衰,天命未改。鼎之輕重,未可問也。”
...,雲水重重隔。誰念深籠中,七換摩天翮。
...。樂九韶兮人神感,美七德兮天地清。
...,川原按舊經。地圖封七澤,天限鎖重扃。萬象皆歸掌,三光豈遁形。月車才碾浪,日御已翻溟。落照金成柱,餘霞翠擁屏。夜光疑漢曲,寒韻辨湘靈。山晚雲常碧,湖春草遍青。軒黃曾舉樂,范蠡幾揚舲,有客初留鷁,貪程尚數蓂,自當徐孺榻,不是謝公亭。雅論冰生
...,世事無紛糾。星文齊七政,天軸明二斗。召士揚弓旌,知君在林藪。莫學潁陽子,請師高山叟。出處藩我君,還來會厓阜。
...,井上桐陰。七寶樹天風古林,六銖衣水月觀音。座列瓊簪,酒進金波,曲奏瑤琴。【秋思】寫新詩紅葉胭脂,數字歸鴻,一扇涼颸。遠水空奩,殘荷老翠,倦柳荒絲。瘦嘴鼻羞看鏡子,病腰肢寬褪裙兒。間別多時,不似今年,又害相思。
...。只因七夕回天浪,添作湘妃淚兩行。
...,美七德兮天地清。
...,春浮壽杯。羨華年七帙,人生稀有,新陽七日,天意安排。丹鳳門開,黃麾仗立,此際應須召促回。人道是,卻暫時繡斧,索笑鹽梅。吁江假守非才。猶記得當時傳庾台。算良機再會,摳衣來久,歸鞭何速,祝壽方才。應與邦人,傳為佳話,只為先生誕日來。明年看
三五半圓夜,二七素秋天。銀河耿耿,中渡絳節會星軿。寶鵲喜傳佳信,丹鳳歡迎仙仗,瑞彩映珠躔。此意天長久,不比在人間。多情客,捧香餌,潔賓筵。殷勤拜舞,乞壽乞富乞團圓。宜與人人願足,更看家家歡洽,喜氣滿江山。今夕莫辭醉,後會是來年。
衛多君子魯多儒,七歲聞天笑舞雩。光彩春風初轉蕙,性靈秋水不藏珠。兩經在口知名小,百拜垂髫稟氣殊。況復元侯旌爾善,桂林枝上得鵷雛。